Από την αρχή του 2016, στις γειτονιές μας έχουν αφαιρεθεί δεκάδες ακυρωτικά μηχανήματα από τα λεωφορεία. Με απλά μέσα, λύνοντας 4 βίδες και κόβοντας ένα καλώδιο, πάρθηκαν από τις τοπικές γραμμές των λεωφορείων (250, 732, 203, 054) τα μηχανήματα επικύρωσης εισιτηρίων εξασφαλίζοντας έστω και για λίγο την ελεύθερη μετακίνησή για όλους και όλες. Οι μετακινήσεις με τα ΜΜΜ δεν είναι βόλτες στη πόλη. Οι μετακινήσεις είναι ανάγκη που σχετίζεται άμεσα τόσο με την αναζήτηση και την εύρεση εργασίας όσο και με την έγκαιρη μεταφορά μας σ’ αυτή. Είναι μετακίνηση για εμάς, τους «από τα κάτω», εργάτες/τριες, ανέργους/ες, μετανάστες/στριες που εξυπηρετεί τα κέρδη των αφεντικών. Γι’ αυτό αυξάνονται οι τιμές των εισιτηρίων, γι’ αυτό εντείνονται οι έλεγχοι, γι’ αυτό και θεσμοθετούν ειδικούς μπάτσους συγκοινωνιών, καταλήγοντας στην επιβολή πλήρως ελεγχόμενων ζωνών μέσα στα ΜΜΜ και στην αύξηση του κόστους ζωής μας. Για μας, λοιπόν, η μετακίνηση είναι μια εκβιαστική κοινωνική ανάγκη και δεν θα ανεχτούμε να μετατραπεί σε καθημερινή αγωνία για το που θα πετύχουμε ελεγκτή, για το αν βγαίνουν τα λεφτά το εισιτήριο. Δεν ανεχόμαστε τον συνολικό αποκλεισμό μας από κάτι που ουσιαστικά μας ανήκει. Γι’ αυτό αντιστεκόμαστε έμπρακτα και σαμποτάρουμε τα συστήματα ελέγχου στα ΜΜΜ: τόσο τα ήδη υπάρχοντα (όπως το πιλοτικό μέτρο των τουρνικέ στα λεωφορεία –πχ.224- τα οποία και αφαιρέθηκαν αμέσως μόλις εμφανίστηκαν) όσο και αυτά που έρχονται (ηλεκτρονικά εισιτήρια, κάμερες, μπάτσοι, αυξήσεις) παρακωλύοντας έτσι την τεχνική δυνατότητα των αφεντικών να μας επιβάλλουν ό,τι τους ωφελεί. Το κράτος δεν είμαστε εμείς. Εμείς είμαστε απέναντί του, και στην αριστερή του πτέρυγα , που μοιράζει ψίχουλα σε ανέργους για «δωρεάν μετακινήσεις» και παρουσιάζει τους ευέλικτα εργαζόμενους, τους μισοάνεργους, και τους εργαζόμενους των 300,400 και 500 ευρώ σαν προνομιούχους, ενώ παράλληλα προάγει τον ταξικό αποκλεισμό για όλους τους αδύναμους και υφαρπάζει και άλλα από τον μισθό τους: με τους φόρους, με το ασφαλιστικό, με τη μαύρη και απλήρωτη εργασία. Απέναντι στο κράτος που μας καλεί να συναινέσουμε και να συνετιστούμε στις στρατηγικές του για περισσότερα κέρδη και περισσότερη πειθαρχία, εμείς προτάσσουμε την αντίσταση στον έλεγχο, το σαμποτάζ στους μηχανισμούς επιτήρησης, την άρνηση πληρωμών καθώς και την έμπρακτη αλληλεγγύη ανάμεσα σε ντόπιους και μετανάστες, σ’ αυτούς που αντιστέκονται, ανάμεσα σε όλους όσοι δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε από την κρατική πολιτική. Και καλούμε όσους θέλουν και πιθανόν φοβούνται, να πράξουν ότι τους αναλογεί: να αρνηθούν έμπρακτα τους ελέγχους και τα αντίτιμα στις καθημερινές μετακινήσεις, να σαμποτάρουν με κάθε τρόπο τα συστήματα ελέγχου στα ΜΜΜ και παντού, να υπερασπιστούν ατομικά και συλλογικά την ελεύθερη μετακίνηση τους. Γιατί η στάση μας απέναντι στα ΜΜΜ αντιστοιχεί στη συνολική μας στάση μέσα στην κοινωνία και απέναντι στις δομές του κράτους. Και όλα αυτά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των αγώνων που δίνουμε ενάντια στην εξαθλίωση και την υποτίμηση των ζωών μας, ενάντια στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες και την καταστολή, για την υπεράσπιση της κοινωνικής αναπαραγωγής και των κοινωνικών αγαθών.
ΑΝΤΙΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ