Η δολοφονία των 4 εργατών στα ΕΛΠΕ Ασπροπύργου
Στις 8 Μάη 2015 στα διυλιστήρια του Ασπρόπυργου, στον όμιλο ΕΛ.ΠΕ. συμφερόντων Λάτση, γίνεται ανάφλεξη την ώρα που γίνονται επισκευαστικές εργασίες και τραυματίζονται βαριά 6 εργαζόμενοι οι οποίοι μεταφέρθηκαν στις μονάδες εντατικής θεραπείας όπου διαγνώστηκαν εγκαύματα έκτασης μέχρι 80%. Ο Μπάμπης Δευτεραίος και ο Ραμαντάν Ντελιλάι, που τραυματίστηκαν στις εκρήξεις της 8ης Μάη , απεβίωσαν το απόγευμα της Τρίτης 19 Μάη, ο Αντώνης Αβράμπος, που νοσηλεύονταν πολυτραυματίας στο Θριάσιο Νοσοκομείο, κατέληξε το Σαββάτο 23 Μάη, ενώ την Κυριακή 31 Μάη, ο Κώστας Μαγγούρας υπέκυψε και αυτός στα τραύματά του. Ως αντίδραση, οι εργάτες απήργησαν για 3 συνεχόμενα 24ωρα στις 8,9 και 10 Μάη.
Παρά την κρίσιμη κατάσταση των τραυματισμένων εργατών και τις κινητοποιήσεις των συναδέλφων τους το θέμα αποσιωποιήθηκε πλήρως από τα ΜΜΕ. Πιο συγκεκριμένα, πριν καν την δημοσίευση του επίσημου πορίσματος για τις συνθήκες του ατυχήματος πρόετρεξαν να αθωώσουν την εταιρεία μιλώντας για ”ανθρώπινο λάθος” αλλά και να παραπληροφορήσουν για την κατάσταση της υγείας των τραυματισμένων εργατών.
Σύμφωνα με την καταγγελία του συνδικάτου μετάλλου Πειραιά τα μέτρα ασφαλείας στα ΕΛΠΕ Ασπροπύργου ήταν ελλειπή ( ο συναγερμός για την εκκένωση του χώρου χτύπησε με μεγάλη καθυστέρηση).Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα διυλιστήρια γνωρίζουν παραπάνω απ’ τον καθένα πως τέτοιοι θάνατοι εργατών εν ώρα εργασίας είναι συνέπεια της επιδίωξης της εργοδοσίας να ελαχιστοποιήσει το εργατικό κόστος. Αυτή ακριβώς ήταν και η πρόθεση της εργοδοσίας στα ΕΛΠΕ, να συμπιέσει δηλαδή χρονικά τα έργα συντήρησης, προκειμένου να ελαχιστοποιήσει τα χαμένα κέρδη για την εταιρεία.
Ο θάνατος και των τεσσάρων εργατών είναι παρά μια ακόμα εργοδοτική δολοφονία.Τα ”ατυχήματα” αυτά , όσο επιμελώς και αν συγκαλύπτονται, δεν είναι παρά η καθημερινότητα των εργασιακών συνθηκών που μεταφράζεται σε εξαντλητικά ωράρια, απάνθρωπες συνθήκες, ενοικίαση ανειδίκευτων εργαζομένων από εργολαβικές εταιρίες για μικρό χρονικό διάστημα και ελλειπή μέτρα προστασίας. Οι δολοφονίες αυτές αποκαλύπτουν για ακόμα μία φορά την εγκληματική φύση του καπιταλισμού και τον τρόπο που κερδοφορούν τα αφεντικά μέσω της υπερεκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.
Απέναντι στην απληστία των αφεντικών για υπέμετρη αύξηση του κέρδους που οδηγεί στην καταπάτηση κάθε έννοιας εργατικού δικαιώματος και στην υποβάθμιση της αξίας της ίδιας της ανθρώπινης ζωής. Προτάσσουμε την από τα κάτω αυτοοργάνωση των εργαζόμενων για την ταξική αντεπίθεση, κρατώντας πάντα ζωντανή τη μνήμη των νεκρών μας.